A co ja się będę tł
umaczyć. Przekazuję dalej.
Nigdy nie jadłam prawdziwego masła orzechowego. Raz jakąś tam niedoróbkę w stylu snickers w słoiczku. 100 lat temu. Tymczasem okazało się, że
masło orzechowe, stuprocentowe, bez dodatków, bez cukru, soli i konserwantów można zrobić samodzielnie.
Za łatwo. Za szybko. Ech.
Należy mieć:
1. Orzeszki ziemne.
Tadam. Koniec składników. W biedrze bywają niesolone w paczkach po 400 g. Jak nie ma dostawy (u nas od dawna nie ma), kupujemy solone z lidla (500 g) i kilka razy wypłukujemy.
Potem wkładamy do piekarnika. 170 stopni, 25 minut. Lepiej kontrolować. Niektórym orzeszkom wystarczy krócej.
Wyjmujemy z piekarnika. Orzeszki stygną. Bierzemy blender, najlepiej ten z ostrzem umieszczonym w pojemniku. Wsypujemy orzeszki, blendujemy, podziwiając powstającą masę. Warto przerywać, żeby nie przegrzać blendera.
Włala. Gotowe. Pyszne, sycące.
No a Tomek musiał po swojemu coś zmodyfikować.
I wziął, posmarował jedną kromkę chleba razowego masłem orzechowym. A drugą kromkę miodem posmarował. I złączył Tomek obie kromki, a ich połączenie daje smak snickersa.
I nie było to dobre, albowiem człowiek wmawia sobie, że przecież to zdrowe. Że mógł być baton, a nie jest.
Zostaw komentarz
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Ja za masłem orzechowym nie przepadam, bo kiedyś obżarłam się tak, że wszystko zwróciłam 😛
O, fajne i proste.
Ja co prawa ani za masłem orzechowym, ani za snikersami nie przepadam (w ogóle słodyczy nie lubię za bardzo, nie ma to jak konkrecik 😉 ), ale mam w rodzinie amatorów, to może zrobię w ramach prezentów świątecznych 🙂